Biglaan ang pagpunta ko with friends - Cam and Jesse sa Calatagan, Batanggas! Wala man lang preparations since kagagaling lang namin last night at Trinoma sa Red Box at nagkantahan kaming tatlo for bonding ng magkakaibigan kasi bithday ni Cam.

Taga-Calatagan, Batanggas si Cam kaya anytime na gusto niyang umuwi ay makakapunta siya doon samantalang kami ay hindi pa naman nakakarating doon. Umaga na ng tinext kami ni Cam kung tutuloy kami ng Calatagan kasi uuwi rin siya doon at nagreply naman ako ng OO kahit alam ko na kapos ako.

Nagkita-kita na lang kasi sa bahay nina Jesse sa Alabang tapos sumabay kami sa sasakyan nila papuntang Batanggas. Ang balak sana ay sa Golden Sunset Resort ni Mr. Ricky Reyes pero since pool lang siya at hindi pwede that time na paliguan ang dagat ay nagpasya na lang kami na mag-Matabungkay. Nice 'di ba?

Ang entrance ng Golden Sunset Resort! Ang layo pala!

First naming hinanap doon ay ang pwede naming cottage na matutuluyan since sa gabi ay uuwi kami sa bahay nina Cam at dun kami matutulog. Kainitan ng hapon pero hindi kami agad naligo kasi gusto naming magala kahit papaano.

Nag-arkila ng boat pati na rin ng videoke para naman maaliw-aliw kahit paaano. Though, paliligo sa dagat ang ipinunta namin doon, kailangan pa rin ng ibang libangan - may food trip din, nagpahenne tattoo rin at kung ano-ano pa para masulit naman ang pagpunta doon.

View ng Matabungkay mula sa bangka na sinakyan namin.

Suntukan tayo! Laro-laro lang iyan ha!?

May jetski rin kaso 'di namin afford.

Ang mahabang dalampasigan ng Matabungkay..

Pwede nang maligo, palubog na ang araw!

Ang floating cottage...

Ang aming bangkang sinakyan...

Palubog na ang araw kaya maganda nang time para magswimming! Maitim na kasi ako kaya mas masagwa kung iitim pa ako kaya night swimming nag gusto namin. Yahoo!

Malalakas ang alon nung pumunta kami at 'yun ang ang the best dun! Gabi kaya hindi namin alam ang mga nilalanguyan namin. Nung medyo mapagod na kami sa paglalangoy ay naglakad lakad kami sa mapalit sa mga cottages and guess anong mga nakita namin - mga dumi at mga seaweeds!

Okey lang, gabi naman e! Hehe :)

Ang mga seaweeds kasama ang mga dumi...

That's me!

Well, nice adventure naman kahit biglaan at kapos kami sa allowance! Sana marami pang mag-invite ng adventure para naman marami pa akong magalaan. Natawa nga ako sa text ng isa kong textmate, pwede raw niya akong lagyan ng tag as in, "Lionheart, ang galang nurse!" Haha!

Medyo natagalan ang pag-update ko ng aking pinakamamahal na blog na ito dahil pagdating ko nang Manila with RandyBlu na naging bisita ko sa Mindoro na tumugon sa invitation ko last April 15, 2009. Katatapos lang ng duty ko sa Bautista Hospital sa Cavite kaya nag-update agad ako habang may time.

April 29, 2009 (Wednesday) at 8:30pm ay nagmeet kami ni RandyBlu sa Wendys sa Boni-EDSA, Mandaluyong dahil siya ang makakasama ko sa pag-uwi ko sa bayan namin sa Mindoro. From Wendy's ay sumakay kami ng taxi to Buendia (sa may sakayan ng Batanggas Pier terminal). Almost 12:00mn na kami nakarating ng Batanggas Pier at ang naabutan naming biyahe ng barko (RORO) ay pang-2:00am. Nakasakay naman kami at nakarating ng Abra de Ilog Pier ng 5:00am tapos sumakay ng van papuntang Paluan at nakarating sa aming bahay ng 6:30am.

Sa layo at sa pagod na aming naranasan (ako ay sanay na except sa bisita ko) ay nagpahinga kami buong araw since kinabukasan pa ang schedule ko sa kanya para magala kami. Fiesta rin kasi sa amin kaya may mga makikita siyang kakaiba kapag naglibot-libot siya ng baranggay namin.

April 30, 2009 after lunch time ay niyaya ko na siya papuntang Bisay Falls, ang ipinagmamalaki ng Brgy. Marikit kasi doon sila kumukuha ng tubig nilang iniinom. Aalis na ang sasakyan naming tricycle to Brgy. Marikit ay wala pa rin akong makitang maggaguide sa amin papuntang Bisay.

So naglakas loob akong pumunta kami doon kahit walang guide. Well, hindi naman delikado doon. 'Yun nga lang, baka maligaw kami.

Pagdating namin sa Brgy. Marikit ay nagtanung-tanong lang kami at may nagsabi sa amin na, "Baybayin lang ninyo ang ilog na iyan, at sa dulo niyan ay Bisay Falls na". Napakadaling sundin ng direction 'di ba? So naglakad-lakad na kami para makarating na agad kami.

Ito raw ang sign na tatahakin papuntang Bisay.

After 1 hour ng paglalakad, kinabahan na ako. Kasi naman, 30 minutes lang daw ng paglalakad ay mararating na namin ang Bisay Falls pero hanggang sa umabot kami ng 1 and 1/2 hour, napaisip na ako. Talagang tinahak namin ang ilog na 'yun dahil nga Bisay Falls ang pinakadulo noon.

Dumaan talaga kami sa ilog...

Pati mga dawagan....

Nadaanan din namin ang mga naglalakihang mga Balete Tree....

Mga maliliit na Falls....

At ang tanging mga naririnig namin sa paglalakad ay lagaslas ng tubig...

Sa ilog na malinis....

Ang mga nakakadulas na mga bato...

Ang sarap maligo...

Nagtrip na lang magpapicture sa ilog...

Hanggang sa marating namin ang dulo..... Nagkatinginan kami ng mga kasama ko! "Ito na ba iyon?", tanong ko sa sarili ko. Nandito kasi ako last year with friends pero malaki siyang falls at hindi tuyot na katulad nito.

Totoo bang nasira na ito ng bagyo kaya ganito na ang nangyari dito? Well, no choice kami kundi ngumiti na lamang at magpapicture! For us naman kasi ni RandyBlu (though hindi ganun tulad ng ineexpect) ay maganda naman ang bonding namin sa paglalakad. At marami rin kaming nakitang mga kakaiba sa paglalakad namin.

This is the falls.... Mataas nga kaso hindi malakas ang tubig.

At nagpapicture na rin para naman sulit kahit papaano.

Nakauwi naman kami ng maayos at nakain namin lahat ang aming mga baon kahit hindi na kami nakapaligo pa. Pagdating namin ng bahay ay ikinuwento ko at inilarawan sa kanila ang hitsura ng Bisay Falls na napuntahan namin.

The worst thing happened! Nakakahiya talaga! Mali palang Falls ang napuntahan namin. Sa pinuntahan naming lugar, 2 pala ang ilog na dumadaloy doon. 'Yung isa ay galing sa Bisay at 'yung isa ay galing sa napuntahan naming falls.

Haha! Nakakatawa 'di ba? Nagmamarunong kasi ako e! Nagpakapagod kami.... Pero sa kabilang banda, at least, isa kami sa mga nakarating sa tinatawag na namin ngayong "Bisay-Bisayan Falls" kasi napagkamalan naming Bisay. Hayz!

Ito nga pala ang hitsura ng tunay na Bisay Falls ng Brgy. Marikit, Paluan, Occidental Mindoro

video courtesy by cengdoh

OO nga pala, sa mga nagiging bisita ko sa Mindoro, may mga initiation rights sa kanila. Though katuwaan mang isipin, naging tradisyon na ng mga nagiging bisita namin na kumagat sa bato sa Paluan sa unang punta nila rito para maging maganda at maayos ang paglalakbay nila pabalik.

Si RandyBlu habang kumakagat ng bato...

At para kay RandyBlu,


Salamat sa pagtitiwala at sa magandang samahan natin sa Mindoro!

Salamat sa napakasayang adventure!


Until next time my friend!