Yes, in few hours, December na and six days na lang, birthday ko na!

Somebody asked me kanina, "Para kang bata! Talagang nagkakaroon ka pa ng countdown for your birthday. May celebrations ka ba?"

I just smiled. I am drafting this post kasi which is about my 25th birthday countdown when he saw me.

Anyways, for sharing lang, seven years old pa 'yung last time na talagang naghanda kami for my birthday. After that, it's me, myself and I celebrate my very special day - my most anticipated day for the year aside from Christmas and New Year.

I know hindi na ako bata pero hindi naman ibig sabihin, wala na akong karapatang magcelebrate ng birthday ko. This is still my most special day of the year, once a year lang ito dumarating kaya pagbigyan na ninyo ako. And may celebrations or not, basta dumating ang araw na ito, masaya na ako. Mas lalong magiging masaya ito if I'll be with those people I love the most - my family, my friends.

If tatanungin ninyo ako kung may wishes ako, of course meron pa rin. I still want a new iPhone5, DLSR camera (kahit na ano basta magagamit ko), at syempre, ang pinakaaasam ko na laptop. Pwede rin kung buhay ay love birds, spanish doves or di kaya mga aquarium fishes (please kasama ang aquarium hindi lang fish kasi wala pa akong aquarium).

Anyways, anuman ang mangyari sa araw na 'yun, I am still hoping na sana masaya. Ayoko ng problema for that day pero ayoko rin naman ng surprises. May sakit ako sa puso para sobrang kabahan pa. Haha!

Share

It's Sunday morning. Depressed. Sad. Lonely. "Just look into the brighter side of life," said the voice in my dream. Then nagising ako, "Panaginip lang pala!"

It's a sunny day. Maalingsangan sa labas. I don't know 'yung feeling. Hindi ko maexplain kung anong nararamdaman ko. Ang nasa isip ko lang ay 'yung boses na gumising sa akin kaninang umaga. Dahilan para hindi na ako makabalik pa ng tulog kahit medyo maaga pa.

Medyo ganado ako ngayong araw for I don't know the reason. I just feel na gusto kong magluto ng chopsuey. So I went out of the house to go to the market. Nang makapamili na ako, bumalik ng bahay para lutuin ang chopsuey habang nagluluto ng kanin.

"Parang may kakaiba sa iyo ah!," sabi ng kasama ko sa bahay. Usually kasi talaga, bumibili na lang ako ng kanin at ulam sa labas. This time, wala akong iniintinding event or anything na pupuntahan ko kaya naman feel ko na ring magligpit ng mga gamit ko until I saw a box full of papers.

Habang nagliligpit ako ng gamit ay nagbabasa-basa ako ng mga letters na nakuha ko nung highschool at pati nung college. Isa sa mga sulat na dumako ang tingin ko ay 'yung sulat from my ex. "Haha! Sabi ko na," napahalakhak akong sinabi ko sa sarili.

The lines I've heard from my dreams came from my ex. From the letter when I was in college. Parang ang sarap basahin. Parang ang sarap gunitain pero tulad ng panaginip, hindi ito totoo at malayong malayo na sa katotohanan ito. Malayo na kami sa isa't-isa at magkaiba na ang tinatahak ng mga buhay namin. Wala na rin ang mga pangarap naming inaakala naming matutupad lang kapag kami ay magkasama.

Anyways, tama na ang drama. Just look into the brighter side of life na lang. 'Eto ako ngayon, 'di man kasing yaman niya, masaya naman ako. Hindi ko kailangang magpretend sa ibang tao kung anong status ng buhay ko at kung anong pagkatao ko kasi tanggap naman ng mga tao kung ano at sino ako.

Marami akong natutunan sa tagpo ng buhay ko na ito. Marami rin akong hindi makakalimutan at habang buhay ay aalalahanin.

Share

 Naranasan mo na bang may magkwento sa iyo ng magandang kwento tapos hindi naman niya natapos? O dili kaya'y isang joke na bitin? Ang sakit sa tiyan no?! Ang hirap kapag ikaw ang nabibitin.

Nagkaroon ka na ba ng relasyon na hindi mo naman alam ang dahilan bakit na lang biglang naglaho na parang bula? As in kayo dati pero all of a sudden, without saying a word, wala na pala kayo?

Hindi naman sa bitter ako sa isang past relationship ko or whatever pero hanggang ngayon ay sumasagi pa rin sa akin ang mga pangyayaring supposed to be, bago kami naghiwalay ay naliwanagan.

I think I moved on na naman kasi the feeling is not there. Kaso my mind is always asking, "What went wrong?" Ano ba talagang nangyari? Even our common friends if they're asking what happened, hindi ko rin masagot kasi they thought it's almost a perfect relationship. Well, akala ko rin.

Sa ngayon, nakadalawa na ako after this ex I am talking about and I am so much inlove with my partner now. Pero iba pa rin kasi ang feeling na there's still an open book in my life that needs to be close. I don't know how or why pero I think I need to talk to my ex. One final talk para magkaroon na ng linaw ang lahat.

There have been many speculations na ako 'yung problema sa naging relationship namin. Umabot pa sa issue ng 'gold digger' then gamitan issue. Yes, I was hurt pero I need to clarify things pa. I know, meron talaga akong mga pagkakamali pero not as big as those issues na nalaman ko from my friends.

I hope sooner ma-end ko na ito. It's hunting me for I don't know reasons. Maybe it's time na!

Like the 'note' on the letter says "I want! I will! I can!" Aja!

Share